Todi is een klein Italiaanse stadje in Umbrië met een aantal kerken, een theater en een bioscoop. En een school, la lingua la vita. Er wordt Italiaans en Engels gedoceerd. Italiaans aan buitenlanders, Engels aan kinderen uit de buurt. De school is boven een pasticceria, een zaak met koffie broodjes en taartjes waar affiches van Einstein en Charlie Chaplin aan de muur hangen. Marie Angela en haar moeder Susanna staan er achter de bar. Susanna heet haar klanten welkom met ‘Ciao cara signora’ of ‘come stai tesoro’.
Op maandagochtend hangt op het prikbord een overzichtje met een indeling in groepen. Van Valentina, de receptioniste krijgt iedere nieuwe leerling een boek en Valentina weet van alle leerlingen de naam. Lilli en Donatella waren mijn docentes. Lilli is zorgvuldig en systematisch, energiek en fantasierijk in het bedenken van telkens nieuwe onderwerpen om over te praten. Donatella spontaan, vrolijk en origineel. Amerikanen, Hollanders en allerlei andere vertegenwoordigers van landen, steeds met grote verschillen in kennis van het Italiaans moeten verder geholpen worden. Wie een CELI examen wil doen wordt klaargestoomd en met eindeloos geduld onderricht in het gebruik van voorzetsels, wie een Italiaanse minnaar heeft wordt geholpen met het leren schrijven van brieven en wie gewoon zijn vakantie in Todi besteedt, krijgt aandacht voor en adviezen om een leuk tripje te maken. Alles in het Italiaans. Leeftijden van leerlingen zijn verschillend. Er was een Zwitserse man van tegen de 60, ik ben zelf 52, maar er was ook een Japanse vrouw van 28 jaar. En een Duitse vrouw van 40. ’s Ochtends wordt les gegeven, ’s middags zijn er (sommige tegen betaling) culturele activiteiten. Maar er is ook een groot plein met zon om een boek te lezen. En een supermarkt om gewoon boodschappen te doen. Of een restaurant om te gaan eten. Ik had een appartementje gehuurd. Mijn huisbaas belde op een dag op: of het goed was dat hij mij een taartje kwam brengen …
Kortom: De school in Todi onderwijst Italiaans op allerlei manieren. Een cursus volgen kan een leuke, voldoening gevende manier van vakantie houden zijn (zeker ook voor wie alleen is), maar het kan ook bijscholing zijn voor een docent Italiaans of een student aan het conservatorium. Voor wie heel jong is, biedt Todi te weinig opwinding, maar voor wie – iets -ouder is en het leven in een kleine Italiaanse stad mee wil maken, is er van alles te beleven.