De dag dat ik aankwam herinner ik me nog als de dag van gisteren. Na een voorspoedige vliegreis van slechts twee uurtjes landde ik op het vliegveld van Firenze. Ik nam de pendelbus naar het centrum en met een plattegrondje in mijn hand ging ik op zoek naar het appartement. Dat bleek zich in een grote winkelstraat te bevinden die uitkwam bij de Duomo. Na drie keer het adres gecontroleerd te hebben, heb ik aangebeld. Niemand deed echter open, dus enigszins gespannen besloot ik dan maar voor de deur te wachten. Na ongeveer anderhalf uur kwam er een meisje aan met vijf grote koffers en ook zij kwam voor hetzelfde appartement. Niet veel later kwam er een Italiaanse vrouw die ons binnen liet en de sleutels van de kamers en het appartement overhandigde. Ze vertelde ons van alles in het Italiaans en liet ons het appartement zien. Het appartement (op de derde verdieping, geen lift, dus wel even sjouwen met m’n koffer) was supergroot en helemaal opnieuw ingericht. Er waren acht ruime slaapkamers, drie gloednieuwe badkamers en een moderne keuken. In totaal waren we met acht studenten vanuit de hele wereld die allemaal in hetzelfde weekend gearriveerd waren. Vanaf het begin waren we een vrij hechte groep. We liepen bijvoorbeeld samen naar school (nog geen vijf minuten lopen!) en gingen samen uit. Doordeweeks had ik van 9.00 tot 13.00 uur les. We begonnen met grammatica en na de pauze kregen we conversatie. Alle lessen waren vanaf het begin in het Italiaans en ook al sprak ik geen woord Italiaans, na de eerste les begreep ik wel wat de docent ons uitlegde. Omdat je wel moet praten, leer je de taal ontzettend snel zonder dat je er erg veel moeite voor hoeft te doen. Het leverde uiteraard ook heel veel grappige situaties op; je woordenschat is in het begin nog beperkt, dus doe je van alles en nog wat om toch duidelijk te kunnen maken wat je bedoelt.
Na drie maanden spreek ik een behoorlijk mondje Italiaans en lukt het me niet al te ingewikkelde krantenartikelen te lezen. Maar drie maanden Firenze was veel meer dan alleen de taal leren. Het was ook de Italianen en hun cultuur, hun eetgewoontes, hun omgangsvormen, hun kunst, hun tradities etc. leren kennen. En daarnaast natuurlijk alle mensen van over de hele wereld die ik op school ontmoet heb. Met veel van hen heb ik nu nog steeds contact. Al met al dus een onvergetelijke ervaring die zeker voor herhaling vatbaar is.