Na een taalcursus van 2 weken bij Scuola Leonardo da Vinci kijk ik met een tevreden gevoel terug op deze 2 weken. De school was heel erg leuk. De eerste week was de klas niet zo heel groot (5 mensen) en de tweede week waren we met 9 mensen in totaal. Ook al waren we de laatste week met 9 mensen, was het toch niet te merken dat de klas zo ‘groot’ was (het gemiddelde is geloof ik 6-8 personen in een klas). Iedereen kreeg voldoende persoonlijke aandacht als het nodig was en als je vraag had, dan nam de docent de tijd om die te beantwoorden. De docenten en andere mensen die er werken zijn heel erg aardig en behulpzaam.
Voor wat betreft de accommodatie had ik deze keer gekozen voor een gastgezin, omdat dat niet zo duur was. In eerste instantie wilde ik dat liever niet, omdat ik niet goed wist wat ik ervan moest verwachten, maar het is mij heel erg meegevallen.
Ik zat in huis bij een oudere mevrouw die heel erg aardig was. Ik had niet echt contact met haar, maar ’s morgens bij het ontbijt vroeg ze of ik goed geslapen had en wat ik die dag ging doen na schooltijd. Als ik uit school kwam dan vroeg ze wel hoe de les geweest was en als ik ’s avonds thuis kwam dan vroeg ze af en toe ook wat ik gedaan had (als ze mij thuis hoorde komen). Bij mij in huis was nog een Duitse jongen en later tijdens de tweede week kwam er nog een Oostenrijkse man, beide heel erg aardig en ’s morgens ontbeten we met elkaar.
Voor mensen die (net als ik) twijfelen of ze wel of niet een verblijf in een gastgezin moeten boeken, ik kan het na mijn eerste ervaring met een gastgezin iedereen aanraden. Mijn gevoel was dat als ik aan het einde van de dag terug kwam (en meestal ook na schooltijd even), dat ik dan echt gewoon ‘thuis’ kwam in plaats van dat je in een hotel je kamer zoekt en daar dan gaat zitten.
Kortom: Ik heb een top tijd gehad in Florence.